"Pokażcie waszą radość z przynależenia do Boga"
Dlaczego tak wiele osób przybywa do Temnaoré (z miasteczek Sigle i Pella, diecezja Koudougou, Burkina Faso) 26 stycznia 2019 roku przed 9 rano? To dlatego, że Julienne, « dziecko tego kraju », złoży swoją Oblację i pierwsze śluby jako Oblatka Świecka w Instytucie Oblatek Serca Jezusa! Odbywa się to w parafii św. Ludwika w Temnaoré, podczas Eucharystii, której przewodniczy Biskup Koudougou - Joachim Ouedraogo (imię to często pojawia się w Burkina Faso, gdzie nosi ją 4 różnych biskupów!), w koncelebrze 7 innych kapłanów: arcybiskupa emerytowanego z Ouagadougou, który dobrze zna Julienne, proboszcza i wikariusza parafii, 2 innych księży z diecezji Koudougou i 1 kapłana z diecezji Ouahigouya, diecezji, w której Julienne spędziła również część swojego życia.
Prawdą jest, że "Pan pisze prosto krzywymi liniami". Julienne jest rzeczywiście pierwszą Oblatką Świecką w Afryce i pierwszą Oblatką Serca Jezusa z Burkina Faso! Ona zobaczyła Instytut w internecie podczas pielgrzymki do Lourdes z ludźmi z diecezji Limoges i przyjęła to odkrycie jako odpowiedź od Pana na jej modlitwę, aby znaleźć życie konsekrowane, które by jej odpowiadało, w sercu świata, bez życia wspólnotowego. Duch Święty z pewnością odegrał swoją rolę, aby mogła nas poznać i dać siebie poznać, przystąpić do formacji i zostać przyjętą do złożenia Oblacji i pierwszych ślubów!
Siostra Thérèse Nguma, Oblatka Zakonnica Regionalna Afryki, została delegowana przez Siostrę Margaritę, Przełożoną Generalną, aby przyjąć te pierwsze śluby; Michèle Damay, francuska Oblatka Świecka, która towarzyszyła Julienne przez 3 lata, po raz trzeci wróciła do Burkina, aby przedstawić ją na początku uroczystości i zaprezentować Instytut wraz z Siostrą Thérèse w tym pamiętnym dniu. Były one przyjęte w Temnaoré przez wspólnotę Sióstr Matki Bożej z Torfou, u których Julienne studiowała.
Sieć chrześcijańskich radiostacji Burkina "RCB" przeprowadziła wywiad z trzema bohaterkami w ubiegły czwartek i nagrała całą uroczystość z powodu braku możliwości transmisji na żywo (brak połączenia). Evariste sfotografował i sfilmował całą uroczystość (potem został, aby sfotografować i sfilmować przyjęcie na plebanii, jak również w domu rodziny Julienne). Biskup J. Ouedraogo podsumował prezentację Julienne w języku mooré, aby mieć pewność, że całe zgromadzenie zrozumiało.
Sama Julienne wyraża swoją motywację w dwóch językach, a cała uroczystość jest dwujęzyczna, z 2 chórami do naprzemiennych pieśni w języku mooré i francuskim. Ewangelia i homilia są powtarzane w obu językach. Msza św. trwa 3 godziny w radosnej medytacji dzięki wszystkim młodym i mniej młodym ludziom, którzy są bardzo dobrze przygotowani: monitory, czytania, intencje modlitwy powszechnej, pieśni, tańce, ofiary, służba porządkowa. W przemówieniach na zakończenie Mszy św. wszyscy dziękują sobie nawzajem (także tym, którzy pracowali w kuchni, aby przygotować święto, które miało nastąpić!) i wyrażają wspólną radość, modlitwę za Julienne, za Instytut, za parafię, za diecezję...
Uroczystość jest kontynuowana jako festyn: ugotowano ponad 150 kg ryżu nie licząc wielu warzyw, świń, kur i ryb.... Thérèse i Michèle czasami mają wrażenie, że są głuche i nieme w kontakcie z ludźmi, którzy mówią tylko w języku mooré, ale uśmiechy, pozdrowienia i śmiech nie mają języka.
Radość i smutek zawsze towarzyszą nam przez całe życie. Tego samego dnia został pochowany wujek Julienne, który zmarł po hospitalizacji jego żony 48 godzin przed pochówkiem, a proboszcz parafii przewodniczył tego popołudnia także mszy żałobnej, koncelebrowanej przez 8 innych kapłanów. Na zakończenie Mszy św. kuzynka Julienne i jej siostry zakonne (córki Niepokalanego Serca Maryi) zaśpiewały wspólnie modlitwę świętego Ignacego wokół trumny, jako ostatnie pożegnanie z "ich ojcem".
Wiele osób zostaje w Temnaoré na nocleg, a następnego dnia Julienne siada za kierownicą minibusa pełnego ludzi i rzeczy, aby zawieźć ich do Ouagadougou.
Julienne jest szczęśliwa, że wszyscy bezpiecznie wrócili do domu w sobotę wieczorem lub w niedzielę, że wszyscy dobrze pojedli i byli szczęśliwi.
Podróż Thérèse i Michèle pozwoliła im również spotkać się z Margueritą, która pragnie zostać Oblatką Zakonnicą i spotkała już w 2018 r. Siostrę Marie, oraz z Blandine, która chce zostać Oblatką Świecką i dla której był to pierwszy kontakt.
A młoda kobieta z drugiej strony kraju już zadzwoniła do Julienne, aby nawiązać z nią kontakt po audycji radiowej!
Michèle odlatuje samolotem w poniedziałek wieczorem, a Thérèse we wtorek rano, aby wrócić do swojego zwykłego życia. Nie wątpimy jednak, że ich dni pozostaną zabarwione tym doświadczeniem.
Módlmy się za Julienne, za Marguerite, za Blandine, módlmy się za Instytut w Burkina Faso i gdzie indziej. Niech Pan obdarzy nas pokorą i śmiałością (zuchwałością) w naśladowaniu naszej Matki Ludwiki Teresy, aby być coraz bardziej « świadkami miłości i zaczynem jedności » i aby « pokazać naszą radość z przynależności do Boga »