Odeszła od nas Adzinka Zięba 25.12.2022

Wspomnienie o Adzince (Władysławie Zięba)

W dzień Bożego Narodzenia, 25 grudnia 2023 roku odeszła do Pana Władysława Zięba (Adzinka).

Urodziła się 12 lutego 1930 roku w Biskupicach w Małopolsce, ochrzczona w kościele parafialnym w Miechowie, 1 marca 1930r.

Od szkoły średniej zamieszkała w Krakowie.

Przez całe życie pracowała w jednym zakładzie pracy, było to wyrazem charakterystycznych  cech jej charakteru – wierności i stałości.

W początkach lat 70-tych ubiegłego wieku zainteresowała się duchowością Instytutu Oblatek Serca Jezusa i we wrześniu 1973r. rozpoczęła formację w świeckiej gałęzi Instytutu.

26 września 1975r. złożyła Oblację i pierwsze śluby a 21 września 1981r. śluby wieczyste.

Jako osoba konsekrowana przeżyła 47 lat.

W Instytucie dała się poznać jako osoba bardzo zaangażowana, pełniła różne funkcje, brała udział w formowaniu młodszych Oblatek i była dla nich wzorem i świadkiem życia duchowością Instytutu.

Brała żywy udział w życiu swojej parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach w Krakowie: uczestniczyła w pracach Akcji Katolickiej, Rodziny Salezjańskiej, w różnych formach działalności charytatywnej, w grupach modlitewnych.

Cechowała ją też wielka miłość do Ojczyzny.

Jej życie można scharakteryzować zdaniem naszej Założycielki: „czerpać w Bogu Miłość, by miłość rozdawać”.

Miłość czerpała z posługi Kościoła, który bardzo kochała i któremu była wierna.

Codzienna Eucharystia, regularne korzystanie z sakramentów, modlitwa uzdalniały ją do służenia Bogu i ludziom. Dostrzegała potrzeby innych i zawsze była gotowa zaradzać im w miarę swoich możliwości.

Była wielką czcicielką Serca Pana Jezusa i miała zwyczaj prosić, by to Serce prowadziło ją w codzienności.

Żywy był w niej duch wynagradzania, rozumianego tak, jak je widziała nasza Założycielka, czyli wynagradzanie Bożemu Sercu wszelkich zniewag przez coraz większą miłość i coraz żywszą oblację.

Ś.p. Władysława całe życie służyła Bogu z wielkim oddaniem, miłością i wiernością.

Odeszła do Pana w dzień Bożego Narodzenie (jak stwierdziła jedna z Oblatek: „Pan Jezus zaprosił ją na swoje urodziny”).

Dziękujmy Bogu za jej życie, za oblację, za wszelkie dobro, które czyniła dla Boga i dla ludzi.