Spotkanie Oblatek świeckich w Tyńcu

Pierwsze w okresie pandemii

spotkanie miesięczne Oblatek świeckich

Po półrocznej przerwie spowodowanej epidemią postanowiłyśmy się spotkać. Spotkanie odbyło się 25.07.2020. Ponieważ nadal są zalecane środki ostrożności, ponadto spotkanie miało się odbyć w nietypowym terminie, obecność na nim była dobrowolna. Do sióstr w Tyńcu przyjechało 8 Oblatek Świeckich.

Dom Sióstr swoim wystrojem przypominał o jubileuszu 200-lecia urodzin bł. Ludwiki Teresy.

Przed wejściem do Kaplicy znajduje się dekoracja przygotowana przez s. Julię, a także obraz Serca Jezusa

w Kaplicy został wyeksponowany witraż bł. Ludwiki Teresy

Spotkanie trwało tylko jeden dzień, a rozkład dnia był ułożony tak, że z domowniczkami spotykałyśmy się jedynie na Eucharystii i czasem „w przelocie” na korytarzu. Oczywiście przy poruszaniu się po domu obowiązywały zalecane środki ostrożności.

Tutaj chcemy krótko podzielić się tym, jak wyglądało nasze spotkanie. Natomiast dokładne sprawozdanie zostanie przygotowane przez Odpowiedzialną Regionalną Oblatek świeckich w Polsce i rozesłane do wszystkich Oblatek, które nie mogły uczestniczyć w spotkaniu.

Najpierw podzieliłyśmy się naszym przeżywaniem „narodowej kwarantanny”, zwracając uwagę na to, czego nas ten okres nauczył. Każda z nas przeżyła mocno czas przymusowego odosobnienia, które w różnych częściach kraju miało różny charakter, zwłaszcza, jeśli chodzi o uczestnictwo we Mszy Świętej. Niemożność fizycznego uczestniczenia w Eucharystii, była najtrudniejszym doświadczeniem, zwłaszcza w czasie Triduum Paschalnego i świąt Wielkanocy.

Zwróciłyśmy uwagę na to, że również w tych trudnych doświadczeniach można było odnaleźć dobro, między innymi:

• Wzmocnienie tęsknoty za Panem Jezusem przyjmowanym realnie w Komunii Świętej a u wielu z nas za obecnością w kościele parafialnym
• Sytuacja była konkretnym ćwiczeniem naszej wiary (zwłaszcza w akcie duchowego przyjmowania Pana Jezusa) oraz zawierzenia Panu całego życia (w związku z atmosferą zagrożenia)
• Ograniczenie kontaktów społecznych dało nam więcej czasu na rozważania Pisma Świętego i na modlitwę, tym bardziej, że środki masowego przekazu zwiększyły ilość transmisji religijnych.”

Drugi temat związany był z osobą bł. Ludwiki Teresy - przybliżanie jej osoby przez rozważanie listów, jakie pisała. Skoncentrowałyśmy się na trzech okólnikach pisanych w latach 1868, 1869 i 1870.  Wybrałyśmy teksty mówiące o umiłowaniu Reguły, o modlitwie i o dobru bliźniego.

Miłość do Reguły
Zwróciłyśmy uwagę, że termin „miłość do Reguły” oznacza dla nas wewnętrzne zaangażowanie w jej wypełnianie, przyjęcie jej całym sercem jako zasadę życia. Oznacza takie przylgnięcie do Reguły, że wypełnianie jej zaleceń „uczyni miłym i łatwym” (Ludwika Teresa). Ponieważ to Pan powołał nas do Oblatek Serca Jezusa, Reguła tego Instytutu (Księga Życia) jest, zgodnie z Jego Wolą, naszą drogą do świętości.

Modlitwa
Przypomniałyśmy krótko, czym dla Ludwiki Teresy była modlitwa. Wiemy, że była dla niej czymś nierozłącznym z oblacją, z misją, z posłannictwem i leżała u ich podstaw. Dla niej kontemplacja „polega na tym, by być sercem i duchem zjednoczonym z Jezusem, by mówić, działać, myśleć, jak On…” (L.T. za: Księga Życia s.XII). W osiągnięciu tego zjednoczenia pomocne są akty strzeliste, krótkie skierowanie myśli i serca ku Panu, w trakcie codziennych czynności.

Dobro bliźnich
Ludwika Teresa widzi je w apostolstwie pełnionym wśród społeczeństwa, a to wymaga gorliwości. Zdaje sobie sprawę, że równie ważne jest doskonalenie siebie, dlatego dbałość o dobro bliźniego łączy ze staraniem się o własny rozwój duchowy. Stąd jej propozycja rozwijania w sobie cnót. W tym konkretnym przypadku - cnoty dobroci. (Jednej cnoty, nie kilku na raz). Zdaje sobie sprawę z tego, że o rozwój cnót należy dbać. O tym mówi również Katechizm Kościoła Katolickiego – „cnoty moralne zdobywa się wysiłkami człowieka” (KKK. p.1804).

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

Potem przyszła pora na obiad! Jak nigdy dotąd, nie schodziłyśmy do jadalni, aby nie narażać naszych sióstr na niebezpieczeństwo. Posiłek spożywałyśmy w tej samej sali. Ania, która jest lekarką, pozwoliła nam jeść wyjątkowo bez maseczek!!!

Po południu przeżywałyśmy wspólnie z naszymi Siostrami Eucharystię, którą celebrował o. Konrad - Benedyktyn tyniecki.

Jednym z patronów tego dnia był św. Krzysztof, opiekun kierowców.
Po nabożeństwie Kapłan poświęcił pojazdy Oblatek.

Cieszyłyśmy się także minionym jubileuszem 25-lecia oblacji i ślubów Eli Orszulik.
Zjadłyśmy pyszny tort, złożyłyśmy jej życzenia i podarowałyśmy drobny upominek. 

Złożyłyśmy również życzenia s. Urszuli z okazji przyszłego jubileuszu 50-lecia ślubów i oblacji i podarowałyśmy jej także mały prezent. Późnym popołudniem pożegnałyśmy się, i radosne i ubogacone wspólnym spotkaniem, wróciłyśmy do swoich domów.

Bogu niech będą dzięki!

Do zobaczenia jak najszybciej!