NAWA BOCZNA LEWA

(klik na nawę lewą)

W latach 1922-1924, kaplica okazała się za mała, jej powiększenie zostało powierzone mistrzowi Saffroy, architektowi z Sens, który zainspirował się dolną kondygnacją kościoła Sainte Chapelle w Paryżu. Przekształcenie to wymagało zburzenia całkowitego muru po prawej stronie nawy jak również jednej z wież z dawnego muru obronnego.
Nawy boczne z ich sklepieniem neogotyckim, przejście za prezbiterium i kaplica absydalna, nadają harmonijnego wymiaru temu wyjątkowemu zespołowi dekoracyjnemu.

Utworzone łuki sklepienia wsparte są na kolumnach odlanych w fabryce Św. Jakuba w Montluçon.
 

 Kapitele koszowe zdobione elementami roślinnymi, wszystkie różniące się od siebie, lilie, przyczyniają się do piękna i bogactwa tego wystroju, wzorowanego na kościele Sainte Chapelle.

Herby poszczególnych domów otwartych we Francji i za granicą zostały później dodane na ścianach.
Reprodukcja fresku Zwiastowania Fra Angelico została umieszczona w nawie bocznej lewej, która stała się nawą Najświętszego Sakramentu.

Na drzwiczkach tabernakulum i na podtrzymującej je kolumnie, czytamy napis łaciński: « dla mnie żyć, to Chrystus » i « aby byli jedno ».
Herb Instytutu w emalii z Limoges przedstawia serce z trzcinami promieniującymi z tego serca.
Zjednoczone między sobą przez miłość Serca Bożego, Oblatki Serca Jezusa są wolne, aby promieniować tą Miłością w świecie i iść tam, gdzie chwała Boża je wzywa, jak to sugerują giętkie trzciny pod wpływem wiatru.